Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Φενάκη




Άλλαξες τη φωνή σου, στολή παραλλαγής
σε πόλεμο που κήρυξες με θύμα σου και θύτη εσένα.

Τα χέρια σου στραγγάλισαν την πιο ωραία μέρα
μ’ ένα πνιχτό παράπονο να αντηχεί τα βράδια.


Ιδροκοπάς αναίτια το ψέμα σου να γίνει
αλήθεια για να γευτείς τη γλύκα της σαγήνης.

Το θάνατο απειλητικά κρατάς στα χείλη
για να τρομάξεις τα παιδιά που παίζουν
στη σκιά σου.

Στα σκοτεινά αυλάκια του μυαλού,
αίμα και στάχτες αργοκυλούν το δρόμο της ζωή σου
κι άνθρωπο δεν αγάπησες ποτέ όπως του πρέπει…





Ποιητική Συλλογή: άλλος δρόμος, 2010






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου