Καθώς σε περίμενε

Εκείνο το διάστημα,

το μόνο που ήθελε,

ήταν φως

Την είχε πιάσει μια

μανία να ξεριζώσει

τα παντοτινά,

τα έρποντα,

τα ανήλια

Μετρούσε

τους πήχεις τ' ουρανού

και τα εκτάρια της γης

Ήξερε πια,

πως τα πουλιά μόνο

οριζόντια πετάνε,

ποτέ ανάσκελα

Είχε δει το χρόνο

να διπλώνει και

τον κύκλο να κλείνει

Εκείνο το διάστημα,

ένα ξημέρωμα έσκιζε

τα μάτια της ακόμα

και τη νύχτα, ώσπου,

όλα εναρμονίστηκαν

ειρηνικά

Ποιητική Συλλογή 2013: στο όνειρο μαζί σου  

 

  

Μνήμες

Μέρα θανάτου,

Τίποτα δεν ξεχνώ

Τίποτα δε θυμάμαι

Ο αέρας στεγνώνει

Ένα δάκρυ

Πνίγει λυγμό και ξεψυχά

Στα χέρια τρέμουν

Δυο χρυσάνθεμα

Μοναδικός μου φάρος

Τα μάτια σου που με κοιτούν

Κι ας κλαίω

Ποιητική Συλλογή 2013: στο όνειρο μαζί σου   

 

Στη Θεϊκή σου Ιθάκη

Σε κοιτώ στου χρόνου μέσα τα κανάλια ̇

φεύγεις νωρίς, όπως κι εγώ

Απλώνεις και απλώνεσαι,

σκορπάς και κυματίζεις

Ίσως ξαναβρεθούμε,

ίσως και όχι

Άλλο κανάλι, άλλη τροχιά ̇

οι δρόμοι σμίγουν εξαρχής

στο κέρασμα της νιότης

Δύο παιδιά, κάνουν παιδιά

και χάνονται στο πέρασμα

του χρόνου, λίγο ευτυχείς,

λίγο αδαείς και τόσο γελασμένοι

Τερματικός σταθμός στο

μέσω του καλοκαιριού ̇

εσύ κι εγώ, 

οδύσσειες φορτωμένοι,

σειρήνες, κύκλωπες, ασκούς

Όποιο κι αν είναι το γραφτό

στη θεϊκή σου Ιθάκη,

εδώ θα μείνω, 

μαζί σου, 

να το ζήσω

Ποιητική Συλλογή 2013: στο όνειρο μαζί σου