Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Σωπαίνοντας







Στέκεται δίπλα μου,
ακίνητη με δυο πελώρια μάτια,
σφαίρες μαντείας που δείχνουν
τα μελλούμενα
Ακούω την ανάσα της κοφτή
μα όλο σωπαίνει


Κλαίει σωπαίνοντας
Μιλάει σωπαίνοντας
Γελάει σωπαίνοντας


Βαθαίνω στη σκιά της,
μη με δει
Ξέρω πως ξέρει και
τρομάζω
Ξέρει πως ξέρω και
κρύβομαι


Τελικά, όσο μεγαλώνει
δε γίνεται πιο σοφή
αλλά πιο σιωπηλή
  


Ποιητική Συλλογή, 2014: Ένα Βήμα τη Φορά  


 


Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Το Σπίτι








Το σπίτι
ήταν ακόμα γιαπί
Μόνο σε μια κάμαρα
είχαν παράθυρα και πόρτα

Εκεί,
στριμώχτηκαν
όνειρα, κλάματα,
και δυο μικρά αγόρια
Το τρίτο τους παιδί,
- κοριτσάκι μόλις τριών μηνών -
το είχαν στην εσοχή μιας άδειας
ντουλάπας μια κι ήταν πια φθινόπωρο

Έτσι εξηγείται
πώς έμαθε να ζει
ανάμεσα στους άλλους
κι όμως απόμακρα

Πάντως...ακόμα ζει!




Ποιητική Συλλογή, 2014: Ένα Βήμα τη Φορά  




Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

Πίσω απ' τα λόγια




 
Sonia MariaLuce Possentini




Λυγίζω
ως την κόλαση
-αφού ζητάς να μάθεις-
αλλά δε σκύβω το κεφάλι

Έτσι, κι απόψε ως το ξημέρωμα
θα μείνω να φυλλομετρώ τα όσα είπες
-όχι σε μένα, όχι σε σένα-
σε τοίχο με βιβλία που σε κοιτούν και
στον καιρό, που αλλάζει μέσα σου όψη

Θα πάρω κόκκινο βαθύ, πράσινο, μπλε,
να ζωγραφίσω χέρια, στόματα, στήθη γυμνά

Κανείς δε θα μαντέψει πως πίσω απ' τα χαμόγελα
κρύβεται του έρωτα το "αχ" σε μια ρωγμή που στάζει φως




Ποιητική Συλλογή, 2014: Ένα Βήμα τη Φορά