Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Σαν άλλη Δηιάνειρα κι εσύ


Και να που σε βρίσκω ξανά
στου δρόμου πάνω τη στροφή
μα εγώ στου καθρέφτη την όψη την άλλη,
το ρόλο ντύνομαι που μου φοράς
-του Νέσσου το χιτώνα-
μ’ αίμα και σπέρμα σου βαμμένο.

Είναι σειρά μου τα ζάρια να κυλήσω
Κοίτα με
Εδώ, ανάμεσα στα μάτια
Λέξη μη λες
Δε σου χαρίζομαι
Το θεϊκό σου σχέδιο,
-σπλάχνο των σπλάχνων σου αγρίμι-
για πάντα το χαλάω και τράβα αλλού
μάτια, σκιά και γόητρο να πλέξεις
σαν της αράχνης τον ιστό που τρώει
τα σωθικά της



Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου


Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Την άλλη μέρα το πρωί (ή La coscienza)



Την είδα!
Σκαρφαλώνει το φράχτη
Ρίχνεται στα σκυλιά μέχρι
που ματώνουν τα δόντια της

Τώρα είναι η σειρά σου
Ευτυχώς, κοιμάσαι
Δε θα καταλάβεις τίποτα
Μόνο μια γλυκιά μέθη
θα σε βυθίσει στην εγκατάλειψη

Όταν σε βρουν το πρωί
θα πουν πως έφυγες γαλήνια
Κανείς δε θα προσέξει
την κόκκινη κηλίδα στο μαύρο σου παλτό
-κι όμως, αυτό φορούσες κοιμισμένος στην πολυθρόνα-

Όμορφα έφυγες
κι αυτή, ήσυχα φαρμακωμένη
απ’ το αίμα σου,
κείτεται τώρα πάλι εντός σου








Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου





Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Μια χούφτα Φως



Δεν έχω άλλο να σου δώσω τι,
παρά μια χούφτα Ήλιο
Τον μάζεψα στις ερημιές
την ώρα που κοιμόσουν

Ξέρω, του λείπει το νερό
και η δροσιά τ' Απρίλη
Του λείπει το χαμόγελο
και τ' άγγιγμα του Μίδα

Θα τον πετάξω αν δεν τον θες
Θα τον αφήσω στα πουλιά να τον
κορφολογήσουν και στα σαράντα
κύματα το χάρο ν' ανταμώσει

Όμως, στ' ορκίζομαι,
δεν έχω να σου δώσω άλλο τι,
παρά μια χούφτα Αγάπη, ίσια μες την
καρδούλα σου που κλαίει σα βραδιάζει 




Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου








Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Ανέσπερο Φως







Αυτοί που πεθαίνουν,
μπορούν και συγχωρούν

Αυτοί που λογαριάζονται αθάνατοι,
μπορούν και μισούν




Αυτοί που ζουν εφήμερα με την
επίγνωση της θνητότητάς τους,
μπορούν και αγαπούν

Σταυρώστε τους!



 

Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου




Dedicato a...te

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Ιούδας



Έλα
Σου έχω κρατήσει μία θέση δίπλα μου
Του Ιούδα είναι, καλά μαντεύεις

Εκείνος έφυγε νωρίς, νυχοπατώντας
Κανείς δεν πρόσεξε πώς γλίστρησε μες
το σκοτάδι
Κανείς δεν άκουσε τον ψίθυρο στ' αυτί

Εκείνος πίστεψε, αγάπησε μέχρι θανάτου
Εκείνος τόλμησε ό,τι φοβήθηκες εσύ

Έλα
Σου έχω κρατήσει μία θέση δίπλα μου
κι εγώ η Μαγδαληνή




Ποιητική Συλλογή: ογλυκασμός του ήλιου








Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Παρασκήνιο




                              Και σε ρωτώ:
τι απέμεινε απ’ τη Σκηνή;
Ποια λάμψη, πιο χειροκρότημα,
ζεσταίνει την ψυχή σου,
ανάμνηση θριάμβου,
πλεκτάνης χρυσοποίκιλτης;
Ο υποβολέας πέθανε:
«Θα σε μισώ, θα σε μισώ παντοτινά»,
η τελευταία ατάκα του.
Τώρα, φως στην αυλαία
κι αν ξέχασες τα λόγια σου,
θα συνεχίσω εγώ:
                             «Θα σ’ αγαπώ, θα σ’ αγαπώ για πάντα».




Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου