Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Σπασμένο Φτερό




Πρωινό πάνω στο γυάλινο
καθρέφτη της θάλασσας
Το πρώτο χελιδόνι χαμόγελα
στον ήλιο και τα παιδιά σχολειό
Όλα μέρα
Όλα πνοή
Όλα ανατριχίλα

Ύστερα εσύ
Φιγούρα στο σοκάκι
Σέρνεις στα βήματά σου
θάνατο με φωνή βραχνή:
-Το ήξερες;
Ακούω το χάος να γκρεμίζει
τον κόσμο κάτω μου
μέσα μου, γύρω μου

Όλα σιωπή
Όλα πόνος
Όλα πρόσκαιρα





Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου  



 


Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Τα μάτια πάνω σου


Μπήκες και άλλαξε φως η κάμαρα
Κεφάλια γύρισαν μπροστά
Οι λέξεις βουβάθηκαν
Τα μάτια άνοιξαν
Και τότε μίλησες
Άστραψε ο τόπος
Κι έτσι μαζί,
μάτια, στόματα, χέρια και κορμιά,
μια παλλόμενη καρδιά στο ρυθμό
της φωνής σου να βουτά στα
τότε και τα πριν σαν να ’ναι τώρα
Κι όλο κοιτώ και καμαρώνω τη
λάμψη τούτη τη γλυκιά που θα
γευτώ σε λίγο παιδί ανίδεο
κι όμως χυδαίο






Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου











Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Έκπτωτος Άγγελος



Ξημέρωσε
Το είδα στις κόγχες των ματιών σου
Ανάσανα την πρωινή σου αύρα
κι όλα με μιας γαλήνεψαν σαν κύμα
που λειαίνει τ’ ακρογιάλι

Κοίτα με
Μια αρτηρία σπάει το μπλε της θάλασσας
και βάφει μωβ μενεξεδί τους κάμπους
που μεθούν τα μελισσόπουλα
πίνοντας νέκταρ τ’ ουρανού

Φίλα με
Χαθήκαμε κι οι δυο στην έρημο Τακλιμακάν
Τα νεφελίμ μας πρόδωσαν. Έγδαραν, έκαψαν,
βίασαν τα κορμιά μας κι ό,τι απέμεινε
γέννησε φως: εμένα και εσένα







 Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου








Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Απ’ την Εικόνα σου







Σε λησμονώ
όπως οι λέξεις λησμονούν
τον εαυτό τους στις κρύες
πλάκες της αυλής με το κουτσό
Όπως τα όνειρα που με ξυπνούν
τα βράδια μα δεν μπορώ να
θυμηθώ τον εφιάλτη.
Σε λησμονώ
όπως ο ήλιος το σκοτάδι
όπως το τραύμα το μαχαίρι





Στο μισοσκόταδο θα δω
το αίμα να σταλάξει
κόκκινο φώσφορο

Να σε θυμάμαι, μου ’χες πει,
μα θα ’ναι μόνο για δυο μέρες
Την τρίτη...γκρεμίζεσαι στα βράχια
και σκοτώνεσαι με μια επ-Ανάσταση
που μένει πίσω
να λησμονά κι αυτή το όνομα σου

Κι απ’ την εικόνα σου
μια ακαθόριστη οσμή
-θειάφι και μύρτιλο-
στο μούντωμα της μέρας

Για φαντάσου!



 Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου 





Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Ό,τι Ελευθέρωσα




Στο ερώτημα του ποιητή:

«…πώς αντέχεις,
δίχως να έχεις αυτό που αγαπάς και
δίχως ν’ αγαπάς αυτό που έχεις..;»,




κάτι πρέπει ν’ απαντήσεις
για να μερέψει το θεριό το μέσα όταν
σαν την ομίχλη ανεβαίνει το πρωί
να πάρει την ανάσα σου και πάλι μέγκενη
στα χέρια της σιωπής μες τα σκοτάδια σε
γραπώνει απ’ το λαιμό, στυφή σκουριά 
ανάκατη με βλέννα.

Έτσι, λευτέρωσα ό,τι πια δε με αγαπά,
για ν’ αγαπά αυτό που έχει, όσο αντέχει.








 Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου









Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Εις Μήνη


Αναρρώνεις
κι η μέρα ανασταίνεται
κελαηδισμούς μέσα στη μπόρα
Στάλα τη στάλα,
ροδόσταμο στα χείλη σου
να σβήνεται η θέρμη
Ήλιοι χαμόγελα στα μάτια σου
κοιτούν τώρα τ’ αστέρια:
πέρασε η νύχτα, πέρασε,
σου γνέφουν
Ένα σου δάκρυ ακόμα
-φωτιά στα σπλάχνα μου-
κι ύστερα ουρανός κι ανάσα
Πέρασε η νύχτα, πέρασε
Μη μου φοβάσαι












 Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου 











Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

Η ζωγραφιά



Ρωτάει κάθε φορά ποιος πήρε.
Γράφει ονόματα.
Κρατάει σημειώσεις.
Φτιάχνει ζωγραφιές.
Βάζει την κάθε μια σε φάκελο.
Δε γράφει αποστολέα, μόνο παραλήπτη,
και: «από εμένα, γιατί με σκέφτηκες»

Έφτιαξε μία και για σένα.
Κι ας μην τη νοιάζεσαι.








Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου 



Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

Πίσω απ’ την Πόρτα





Κι έτσι όπως άλλη ζωή δεν έχεις,
ανοίγεις στην πόρτα το ματάκι
και δοκιμάζεις 
στις δικές τους
να χωρέσεις

Θα τις φορέσεις μαύρο ντεκολτέ
σε δείπνο με κεράκια



Θα τις φορέσεις διπλή σειρά 
μαργαριτάρια
και θα καμώνεσαι τη νέα,
την ωραία,
μα πάνω απ’ όλα,
τη μοιραία!

Θα κάνεις πως τους νοιάζεσαι
Θα φτιάχνεις κουλουράκια και
στο λικέρ το σπιτικό
θα πλέκεις ιστορίες,
λίγο για εντυπωσιασμό,
λίγο για περηφάνια,
μα πάνω απ’ όλα,
για να υπάρξεις

Στην τελική,
θα έχεις πάντα το κοινό σου,
ανανεώσιμο κοινό,
γιατί οι άλλοι...
δεν περνάνε πια 
ούτε από μακριά σου





Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου