Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Σα Χάρτινα Πουλιά






Χάρτινοι Δράκοι
Να Σκίζουν
Τα Ουράνια
Σαν Εφιαλτικές Κραυγές.
Κι Οι Φόβοι
Άγκυρες
Μες Στα Θολά Νερά




Τι Προτιμάς;
Χαρταετό Δεμένο
Με Υποσχέσεις
Ή
Πτήση
Ανέλπιστη
Σε Απέραντο Γαλάζιο;

Ε, Ουρανέ; Τι Προτιμάς;




Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου 










Για χάρη σου

Δε θα σωπάσω άλλα λόγια στις όχθες σου
μα στο βρεγμένο χώμα της σιωπής
παρτέρι θα σου σκάψω να ’χουν
μια χούφτα ήλιο οι κρίνοι να χαμογελούν
και τα πουλιά να ξανασαίνουν

Δε θα σωπάσω άλλα λόγια λησμονιάς
μα στα υγρά σου χείλη μια χρυσαλίδα
που τρυγά φιλί σου να μου φέρει,
της άνοιξης φτερούγισμα,
μια farfallina τόση δα σα χτυποκάρδι 


Έλα, σε περιμένω με χέρια καθαρά
στην άκρη αυτή του δρόμου που
σ’ άφησα να φύγεις λίγο πριν σκοτωθούμε
στους γκρεμούς της τόση φαντασίας,
λίγο πριν δύσει ο Ήλιος






Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου 









 

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Επιστροφή Εντός




Επιστρέφεις στο Κέντρο του Κόσμου
Οδηγείς σιωπηλός
Στην όπερα χαράσσεται ένας δρόμος στο ημίφως
Ακολουθείς τη λευκή γραμμή πλάι στο δρόμο
Δίπλα γκρεμός
Συνεχίζεις
Τα σύνορα μια ανάσα μακριά, στο διπλανό σου κάθισμα
Μια αλεπού σκοτωμένη σου χαμογελά
Ένα ροζ συννεφάκι ανατέλλει γαλήνια μέσα σου


Ό,τι κι αν γίνει επέστρεψες στο Κέντρο του Κόσμου
Κι αμετανόητα της Γης μου χαρίζω σου το λίκνο μου









 Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου 




Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Αν τύχει






Θα μου δοθεί
ακαριαίος κι αιφνίδιος θάνατος
Μ’ αν τύχει και λαθέψει
Αν τύχει και γευτώ
την τρίτη ώρα της σιωπής και της γαληνής,
μια-μια τις λέξεις σου θ’ αγγίζω,
θα σε διαβάζω με καρδιά,
θα σε καταλαβαίνω,
θα σε φιλώ νεκρό πουλί από χρόνια
Ύστερα,
με ζαρωμένο δάκρυ και πνιχτή φωνή,
θα λέω το όνομα σου χάρισμα στους αγγέλους
Και θα ’σαι ακόμα,
ό,τι αγάπησα στον κόσμο πιο πολύ
και θα το ξέρεις








 Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου 













Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Θουκυδίδου


Έμεινα ώρα να κοιτώ τη σιδερένια πόρτα
Έχει κρύο και το νερό τρυπάει το μυαλό
Πού κάνει φυλακή;
Εδώ έξω ή
Εκεί μέσα;


























Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου 






Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Αθροίζοντας


                        
                      Κι εγώ που νόμιζα πως το Πάντα δεν υπάρχει
   
                        
                        Πάντα με κατασκόπευες
                        Πάντα με κατηγορούσες
                        Πάντα με υποτιμούσες
                        Πάντα με πολεμούσες
                        Πάντα με απέρριπτες
                        Πάντα με κορόιδευες
                        Πάντα με απατούσες
                        Πάντα με πλήγωνες
                        Πάντα με μισούσες
                        ___________________
                        Τι κι αν ήσουν τα
                        Πάντα μου εσύ;






Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου  




Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Παγωνιά


Το βουνό
ξημέρωσε
χιονισμένο
Κάνει κρύο κι
ένα ψιλόβροχο
τρυπάει το μυαλό
Πέρασα τη μέρα σ’ ένα
σπίτι δίχως παράθυρα
Πάγωσα ως την ψυχή
Θα ήταν παράδεισος
να με κρατούσες
μες τη ζεστή
σου αγκαλιά
απόψε




Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου 










Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Λίγο πριν ξεχαστούμε





Χαρά σε σένα 
που ετοιμάζομαι
το δρόμο το μακρύ.
Σε βλέπω στο μουράγιο
σκιά ασάλευτη
-δάκρυ στα μάτια σου είναι αυτό;-.
 


Ύστερα δρόμος. 
Και σιωπή.
Και σκοτεινιά.
Μα πάνω απ’ όλα... 
Λησμονιά 



Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου  




 

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Mέσα μου Θάλασσα




Μα εγώ δε θέλω
να ’μαι η Στάμνα
ούτε η μικρή
ούτε η μεγάλη
ούτε η γερή
ούτε η στιλπνή

Δε θέλω απ’ τα νερά σου
μια γουλιά να ξεδιψάσω,
να λουστώ, να ξεχαστώ

Θέλω να είμαι Θάλασσα, 
να σ’ αγκαλιάζω μ’ όλα τα
ξύλα, τα κλαδιά, τα φύλλα
και τις πέτρες

Ορμητικός μες απ’ τους
βράχους να αναβλύζεις,
να κυλάς και να πλουτίζεις
λογής-λογής συστατικά πριν
μ’ ανταμώσεις πάλι

Θέλω να χύνεσαι 
με ορμή 
και να με συνταράζεις 
 
Θέλω να μη φοβάσαι 
να ’σαι εσύ και πάλι 
αχνός να γίνεσαι
νεφέλη στα ουράνια

Ποτιστική βροχή στο χώμα 
να τρυπώνεις και σε 
υπόγεια ρεύματα ξανά και πάλι 
ανάδυση, ταξίδι, επιστροφή, 
μέσα στη Θάλασσα μου




Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου  









Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Μίλα μου



Και μετά, τι θα πεις στον εαυτό σου;
Ποιο ψέμα θα παρηγορηθείς;
Πως ήταν βιαστική;
Πως ήταν με παρέα;
Πως ήταν κάποια άλλη;

Ήσουν Εσύ...δε Μίλησες...Ένιωσα τον Τριγμό σου

Ούτε κι εγώ μιλώ
Το ψέμα μου;
Δε θέλεις να μ’ ακούσεις
Δεν έχεις να μ’ ακούσεις
Κι όλο σωπαίνω

Αν όμως σπάει ακόμα η ταραχή
χίλια κομμάτια κρύσταλλα στο μέτωπό μας
Αν τρέχουν οι παλμοί δρόμο καλπάζοντας
σ’ άγρια Θέλω και Ποθώ…
Ποιος Νόμος;
Ποια Τιμή;
Ποιο Ήθος και ποιος Μύθος 

κλείνουν το δρόμο του Πολύ;

Μίλα μου!




Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου  





Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Έτσι περνά η Ζωή




Εσύ δεν ήσουν ποτέ στο Εδώ μου
Το στίγμα της Αλήθειας μου βαρύ

-καταλαβαίνω-

Δείξε μου τ’ άστρο που οδηγείς
Να νιώσω τον παλμό σου

-έστω και τώρα-

Τα τιμαλφή σου λόγια σα ράβδος
Πυρωμένη καίνε τη σάρκα και το ξέρεις

-σ’ αρέσει αυτό-

Όμως, ποτέ δε θέλησες το τόσο
Από μένα κι όλο φιλάς την άβυσσο

-για σένα λέω-

Όλα θα γίνουν χώμα και νερό
Σιωπή μέσα στη λήθη, από φόβο

-έτσι πεθαίνει η ζωή-




Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου