Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

εσύ κι αυτή




Στην ίδια πόλη
-εσύ κι αυτή-
Στην ίδια γειτονιά 
-μια ανάσα δίπλα-
Με το σκυλί που αλυχτά 
-και για τους δυο σας-
Ψιχαλίζει κι ο δρόμος άδειος 
-όπως εσύ-

Στην ίδια πόλη πια πότε
 -εσύ κι αυτή-



Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου 


Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Έτσι ασυλλόγιστα μιλάς





δεν έχεις αίσθηση των όσων λες
όταν στης πέννας σου τη μέθη
σέρνεις βήμα τρεκλό

η πόλη γύρω σου νεκρή
μα εσύ καμώνεσαι πως δεν το ξέρεις

στέλνεις ευχές στων αστεριών τις πτώσεις
λες και πιστεύεις νεκρανάσταση

χαϊδολογάς τα σύννεφα σα γυναικείο κορμί
λες και αγάπησες ποτέ

στην άγρια κόψη χορεύεις των κυμάτων
λες και πουλί θαλασσινό δε σε τρομάζει η αλμύρα

δεν έχεις αίσθηση των όσων λες
και παιανίζεις πάλι, 
μα λύτρωση δε θά 'βρεις
γιατί ο νεκρός μες τους νεκρούς
που γύρεψες να πας, δε σε αναγνωρίζει 





Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου