Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

Αταξία








Ξεκαρφώνω τ' αστέρια,
ένα προς ένα,
απ' το στερέωμα και φτιάχνω
-όχι αβασάνιστα-
νέους αστερισμούς

Κάνω παιδιά τους δορυφόρους,
τα θρέφω από τα στήθια μου
να γίνουνε πλανήτες

Στου Γαλαξία τη ράχη,
χύνω μια θάλασσα
διάττοντες αστέρες
για να χωράνε οι ευχές

Από Φεγγάρια,
φτιάχνω δυο
το ένα ολόγιομο,
το άλλο ξαπλωμένο

Και κάθε βράδυ ρίχνω ζαριά
κι όπου σταθούν θα λάμψουν 



Ποιητική Συλλογή, 2014: Ένα Βήμα τη Φορά