Κοιτώ,
στο
φωτεινό σου πρόσωπο,
τα μάτια
σου θλιμμένα.
Και σε
ρωτώ: τί έχεις;
Τί σε
πλήγωσε;
Ποίος
πόνος σε μαραίνει;
Ψάχνω τον
Άντρα μου,
τον Ήλιο,
το Θεό μου.
Γυρνώ σε
κάμπους,
γήλοφους
και στα
φαράγγια μέσα,
βάζω φωνή
̇ δεν
απαντά
Του
τραγουδώ ̇ δεν ψέλνει
Μόνο το
βλέμμα του κεντά
τη
ραχοκοκαλιά μου
μα από
παντού σιωπά
και λιώνω
κι απελπίζομαι
Ποιός είναι
αυτός και ποιό το όνομα του;
Είναι η
Αγάπη μου και Ουρανό τον λένε
Λάθος
κοιτάς, πίσω σου είναι
...και να που τώρα χάνεσαι
στο μισοφέγγαρο σου,
κι όλο γελάς και γέρνεις και γελάς ̇
δε φαίνεσαι, μα είσαι ευτυχισμένη...
Ποιητική Συλλογή 2013: στο όνειρο μαζί σου