Ό,τι Ελευθέρωσα

Στο ερώτημα του ποιητή:

«…πώς αντέχεις,

δίχως να έχεις αυτό που αγαπάς και

δίχως ν’ αγαπάς αυτό που έχεις..;»,

κάτι πρέπει ν’ απαντήσεις

για να μερέψει το θεριό το μέσα όταν

σαν την ομίχλη ανεβαίνει το πρωί

να πάρει την ανάσα σου και πάλι μέγκενη

στα χέρια της σιωπής μες τα σκοτάδια σε

γραπώνει απ’ το λαιμό, στυφή σκουριά 
ανάκατη με βλέννα.

Έτσι, λευτέρωσα ό,τι πια δε με αγαπά,

για ν’ αγαπά αυτό που έχει, όσο αντέχει.

 Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου