Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

ΣΕλλας

κι ύστερα ήρθε Χειμώνας στην Πόλη

τα σπίτια έγειραν σιωπηλά στην άκρη του δρόμου

-η Νύχτα με πονά ως τα σπλάχνα-

σκόνη παντού, στα χέρια, στα μάτια, στα μαλλιά

όχι, τέφρα είναι

η τέφρα των παιδιών που κοιτούσαν τα πουλιά,

που ονειρεύονταν, που προσπαθούσαν να

φτάσουν ένα αστέρι, ένα τόσο δα αστεράκι…

-η Νύχτα με πονά ως τα σπλάχνα-

σε λίγο ξημερώνει

νέα σπίτια θα χτιστούν το πρωί -χάλκινα-

νέα πρόσωπα θα χαμογελούν -άγονα-

και τα παιδιά…ευτυχισμένα θα παίζουν

στις αλάνες δίχως όνειρα, δίχως αστέρια πια…


Ποιητική Συλλογή: άλλος δρόμος, 2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου