Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

Έτσι Ασάλευτοι






Η κραυγή 
ακούστηκε κατά το ξημέρωμα

Κανείς δε σάλεψε

Λέξεις ριπές,
φαρμάκι μες το στόμα

Τα χέρια τρέμουν

Η ανάσα κοφτή

Κάτι έσπασε εκεί πίσω,
πίσω απ’ τα μάτια, 
κάτω απ’ το στήθος

Κανείς δε νοιάζεται για τα συντρίμμια

Μάθαμε να κοιτάμε αλλού

Μάθαμε να λέμε ψέματα 
στο είδωλο που μας κοιτάζει

Και έτσι ασάλευτοι,
μάθαμε να προχωράμε...




Ποιητική Συλλογή: άλλος δρόμος, 2010










 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου