Σήμερα

Σε πήρα σήμερα στη θάλασσα

Σου έδειξα το βράχο με τις δράκαινες

Το σκαθάρι στην άμμο

Τα παιδιά στ’ ακρογιάλι

Εσύ ρωτούσες για μένα

Όλο ρωτούσες

Όλο σου έλεγα

Όλο γαλήνευες που τούτη η Σκιά

έπαιρνε σάρκα και οστά

Μιλούσα και πίσω από τα σκούρα σου γυαλιά

έβλεπες, άγγιζες, μεταλάμβανες την κάθε λέξη μου

Δίχως επίκριση

Δίχως εμπάθεια

Δίχως κακία

Το βράδυ έμεινες να διαβάζεις ως αργά

κάθε ρυτίδα στο μέτωπο μου

Εκεί

Στα σκοτεινά

Και μόνο την ανάσα σου

μπορούσα να κοιτάξω

λαμπιόνι να λικνίζεται πάνω απ’ τα σεντόνια

Τότε...με αγάπησες και πάλι απ’ την αρχή