Πάντα εκεί...πεταμένη σε μιαν άκρη σαν
παιχνίδι λασπωμένο -απ’ την αρχή-
Στου κρεβατιού την άλλη όχθη σα γάτα
που γκρινιάρικα ενοχλεί με το γουργούρισμά της
Πάντα εκεί...στο πίσω μέρος της ζωή σου
σαν πανωφόρι μην τύχει και χιονίσει
Μια εφεδρεία στις άδειες ώρες της ημέρας,
ανάμεσα σε πρωινό και δείπνο
Και πάντα, μα πάντα, η τιμωρία της σιωπής…
έτσι όπως πρέπει σ’ εχθρούς που συμβιώνουν
Ποιητική Συλλογή: αντίπερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου