Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

το Μπλε πουκάμισο


Άνοιξα την ντουλάπα
Πέταξα μνήμες
Πέταξα σκελετούς
Κρέμασα όνειρα μάλλινα
Σακάκια δίχως τσέπες
Φορέματα δίχως ραφές
Έκανα χώρο στο καινούργιο
-όποτε έρθει…αν έρθει-

Ένα μόνο κράτησα να μου θυμίζει εσένα:
το Μπλε πουκάμισο
Μα λέω ψέματα γιατί...ό,τι η καρδιά αγάπησε βαθιά
δεν το ξεχνά, δεν το πετά και δεν το καπηλεύεται








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου