Έφυγες
Σου είχα πει να υπομονέψεις
Σου είχα πει να περιμένεις τα παιδιά
Να τρως καλά
Να ντύνεσαι
Και να χαμογελάς
Έφυγες
Πού να σε κλάψω;
Πού να σε φτάσω;
Πού τώρα να σε βρω;
Έφυγες
Μέσα στο κρύο
Μέσα στη νύχτα
Μέσα στη σιωπή
Των πόνων και
Της μοναξιάς
Σου είχα πει την άνοιξη να περιμένεις
Σου είχα πει όμως ψέματα και το ήξερες
Κι έτσι, έφυγες
Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου
Εεειιιι
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έφυγα- εδώ είμαι..
Αλλά ας αφήσουμε τα ψέματα..
Καλά που υπάρχει η ποίηση και ορίζει αναπάντεχες συναντήσεις..
Της χρωστάμε..
Έχεις μια υπέροχη αίσθηση χιούμορ ενάντια στο Θάνατο
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ γι ’αυτό Στρατή!