Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Είναι οι Αλήθειες μου ορφανά




 

Είναι
οι Αλήθειες
εφιαλτικές κραυγές
που σε ξυπνάνε κάθιδρο
μες τη νύχτα Βαθαίνουν τις ρωγμές
του χρόνου ανάμεσα στα μάτια
και στη φωνή προσθέτουν
μια βαρεία που δεν
υπήρχε

Είναι
οι Αλήθειες μου
σκυλιά που αλυχτούν
Είναι ορφανά που μες στις
λάσπες μάτωσαν και τρέχουν να
 κρυφτούν στην αγκαλιά σου
Μα αν τις φοβηθείς και
 αν τις κακοπάρεις
υδράργυρος
στην άκρη των
χειλιών σου θα χαθούν
θα ξεχαστούν παντοτινά κι εμένα
-μ’ έχεις, δε μ’ έχεις-
δε θα μ’ έχεις







Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου






3 σχόλια:

  1. Ωραία που το ανέπτυξες!
    Σαν να έφτιαξες έναν πύργο που στέκεται πάνω σε ερωτικά υπονόούμενα..
    και όποιος το αποκρυπτογραφησει είναι τυχερός..
    Καλό βράδυ Μαρίνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕΕΕΕιιιιι
    συγχαρητηρια για την παράκαμψη της επαλήθευσης!
    τελικά το πέτυχες!
    good!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχω έναν πολύ καλό δάσκαλο, Στρατή,
    που με συμβουλεύει, με διορθώνει και
    μου μεταφέρει εικόνες και ερμηνείες
    που δεν είχα ποτέ σκεφτεί…σ’ ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή