Απίστευτο

 








Πίστευε

Γιατί το ρίγος μέσα της ακολουθούσε

Πίστευε

Κι ας μη σε είχε ακόμα ανταμώσει

Πίστευε

Κι όταν μ’ αγκάθια έπλεκες το στεφάνι

Πίστευε

Κι όταν την λόγχη γύριζες στην πληγή

Πίστευε

Κι όταν χολή και αίμα έπινες στην υγεία της

Πίστευε

Σαν παιδί στα παραμύθια και τους μάγους

Πίστευε

Και προσεύχονταν να βγεις στο φως

Μα όταν σ’ αντίκρισε…δεν πίστευε στα μάτια της…