Άλικο γ ι α τ ί

Έχω ένα άλικο  γ ι α τ ί  που βάφει τη μέρα,

χτυπά την ίριδα και σπάει σε κομμάτια

Θυμάμαι...τους είδα κάποτε μπροστά

στο τζάκι να λένε ιστορίες φαντασμάτων

Τους είδα να πίνουνε κρασί κι ήταν χαρά 
Θεού ν’ ακούς το χάδι, την πνοή, 
την τόση αγάπη...

Τους είδα να κοιτάνε το παιδί με ίδια μάτια

Να παίζουν με τα κύματα και να μαζεύουν

θάλασσες, δειλινά και γλάρους και σκαθάρια

Θυμάμαι...τους άκουσα να λένε και για Σένα,

μια νύχτα πριν χαθούν

Κι έτσι, έμεινες σιωπηλή κι αγέννητη για πάντα

Πες μου γιατί, φωνάζεις, γ ι α τ ί;