Γυμνός μες τα σεντόνια της
-δεν είναι εκείνη-
κρατάς τα μάτια σου κλειστά
το όνειρό της κρυφακούς
-δεν είναι εκείνη-
μαζεύεις το κορμί σου και της
γυρνάς την πλάτη να μη δει
στο μέσο των ματιών σου
βαθιά ρωγμή αναστεναγμών
-από εκείνη-
Κοιτάς την ώρα
Πρέπει να φύγεις
Πάντα θα φεύγεις
Πάντα θα μένεις μόνος
Πάντα...όσο κι αν σ’ αγαπά
-εκείνη-
Ποιητική Συλλογή: αντίπερα
Έχεις κι ο έρωτας μια γεύση πικρή..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου Μαρίνα!
Όμορφο!