Το γράμμα

Το κύμα σε ταξίδεψε Ευρώπη-Βραζιλία

με άνεμο ψιθυριστά στην ίδια γλώσσα να

μιλά και ν’ αποκρίνεται  (ποιος ξέρει τι;)

σαν το ψιχάλισμα στο τζάμι που έχει παντού

την ίδια όψη

Το κύμα σε ταξίδεψε Αμερική-Ρωσία

τη μέρα που νύχτωνε εδώ κι ανυποψίαστα

σιωπούσε με μάτια ορθάνοιχτα σαν τα πουλιά

σαν τα παιδιά που παίζουνε στις λάσπες την

ώρα της βροχής

Το κύμα μου, στην όχθη της στιγμής σου

Κι αυτή η στιγμή σου, το χάδι στη φουρτούνα μου

Σ’ ευχαριστώ[1]

---

[1]  
Αφιερωμένο σε Σένα 
που ζεις κι αντέχεις

σε άλλη Γη, 
σε άλλο Φως, 
σε άλλη Αρμύρα