Πλένει τα πιάτα και δάκρυα αβίαστα
πέφτουν στη σαπουνάδα
Ένα ποτήρια ακόμα του κρασιού
Ένα μαχαίρι της σφαγής
και μια πνιχτή φωνούλα
Ανοίγει τη βρύση να μην ακουστεί
Το πήρε απόφαση να φύγει μα
πέρασε ήδη μια ζωή
Ξεπλένει τα μάτια, τα κουράγια
Με πανί γυαλίζει το χαμόγελο
Όλα στο πάνω ράφι:
Πιάτα
Ποτήρια
Όνειρα
Ζωή
Ποιητική Συλλογή: αντίπερα
Ποιητική Συλλογή: αντίπερα
Σ' αυτό το πάνω ράφι το περίοπτο εγκλωβίζονται όλα:
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τα αισθήματα γυταλίζουν αλλά δεν μπορείς να τα πλύνεις-
ξεβάφει αλήθεια η καρδιά όταν μουλιάσουν τα όνειρά της απ' το κλάμα;
Σε χαιρετώ Μαρίνα!
Στ’ αλήθεια Στρατή δεν ξέρω αν ξεβάφει αλλά
ΑπάντησηΔιαγραφήμέχρι να το μάθω λέω ν’ ακολουθώ το πρόσταγμά της
με όποιο κόστος, για να μη μείνει τίποτα στο ράφι…
Καλό σου βράδυ!