Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Υποκρισία


Ούτε μια λέξη να γλυκάνει την ψυχή…ούτε μια λέξη…
Όχι, δε μιλώ για ωραία λόγια
Αυτά, τα ξέρεις και τα λες πίσω απ’ τις πόρτες,
πίσω από τις εικόνες και προπάντων…
στην άλλη άκρη του σύρματος

Σου μιλάω για τον αληθινό, τον πηγαίο λόγο
που ξεχειλίζει από το μέσα, αναδύεται στα μάτια
και γίνεται λέξη, χάδι, ζωή
Σου μιλάω για το εδώ, το μαζί, το σε μένα κι όχι
για τις φωνητικές σου πιρουέτες στα ερτζιανά

Μα τι λέω;
Ακόμα μπερδεύω το εμείς με το εσένα…
Πάντα το ίδιο λάθος, το ίδιο ατόπημα
Άλλο να σε εμπνέουν κι άλλο να νιώθεις
Άλλο να κάνεις πως πονάς σα να αγάπησες
κι άλλο ν’ αγαπάς

Πάψε λοιπόν να κάνεις πως θρηνείς ό,τι
ποτέ δε θέλησες να έχεις
Πάψε να κλαις δάκρυα ξένα και ξένες
ζωές να λαχταράς…βρες τη δική σου!





 

2 σχόλια: