Μετοίκηση

Θα βάλω τα καλά μου -αλλά θα είναι μοβ-

Θα έχω το χαμόγελο στα χείλη -αλλά το μέσα θα σπαράζει-

Θα πούμε θ’ ανταμώσουμε ξανά -αλλά κανείς μας δεν το ξέρει-

Στις τελευταίες ματιές, όλες οι λέξεις -η αγάπη είναι πράξη-

Μια αγκαλιά ακόμα…κι άλλη μία…

Μοναδικό μου βιός, μια χούφτα Φίλοι…εδώ,

στο μέρος πάντα της καρδιάς, τόπος δικός μας.

Όχι δεν κλαίω…αλήθεια…δεν κλαίω!

Την πτήση των οκτώ, τη θέλησα κι εγώ.

Είθε να πράξαμε σωστά.

Ώρα καλή παιδιά μου, ώρα καλή!