Όλα το Ένα Εμείς

Πώς τον μετρά το χρόνο ο καιρός;

Ποίο είναι λίγο, ποίο πολύ;

Πώς ξεδιψά τη νοσταλγία η μέρα;

Τη νοσταλγία, είπα;

Λάθος μου, τη δίψα του φιλιού σου,

ήθελα να πω,

τη γλύκα των ματιών σου,

που μισοφέγγαρα λάμπουν

τις σκοτεινές πλευρές μου

κι εκείνο το χαμόγελο που,

-Θεέ μου-

αλλάζει φως στο σπίτι μας,

σπάει τη στέγη,

όλα ουρανός και ήλιοι και ποτάμια

όλα αγκαλιά και χρώματα και μέθη.

Όλα το Ένα Εμείς κι

Εμείς το Ένα, Όλα

Ποιητική Συλλογή 2013: στο όνειρο μαζί  σου