Εκεί που τελείωσε η Ναμίμπια

Περπάτησε χρόνια πολλά

στην έρημο

Έσκισε φλέβες για να πιει νερό

Χάραξε σάρκες για να φάει ψωμί

Έκλαψε ποταμούς για να περάσει

από τον ένα λόφο στον άλλο

Περπάτησε χρόνια πολλά

στην έρημο

Έπαψε να πιστεύει

Έκαψε να ψάχνει

Έπαψε να θέλει

Έπαψε να μιλά

Έγινε Έρημος

Έγινε Άνεμος

Έγινε Άμμος

Έγινε Φως

Τότε, ήταν που ένιωσε

την αλισάχνη στα χείλη

κι ο παφλασμός των κυμάτων

άνοιξε τρελά τα μάτια από έκπληξη

Κι όμως, ούτε αυταπάτη, ούτε ψευδαίσθηση,
μόνο Ωκεανός, ο δικός της πολυπόθητος Ωκεανός!

Ποιητική Συλλογή 2013: στο όνειρο μαζί  σου