Χτες, αργά το βράδυ,
πήρε τις σκέψεις της και
περπάτησε δίπλα στη
θάλασσα.
Ώσπου να φτάσει στην άκρη
του κόλπου,
είχαν όλες ξεχαστεί.
Το μόνο που είχε πια,
ήταν ο έναστρος ουρανός,
η σκοτεινή θάλασσα και το
καθρέφτισμα της πόλης στα
νερά της.
Έκανε ένα τσιγάρο.
Ρούφηξε τη νύχτα, και πριν
φύγει,
-πάνω σ' ένα σμήνος
αστριών-
άφησε ένα χαμόγελο για σένα.
Ποιος ξέρει;
Ίσως κάποτε το χρειαστείς
και το γυρέψεις.
Ποιητική Συλλογή: ο γλυκασμός του ήλιου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου